1977 - 1985

Zevenkamp

1977 - 1985

Zevenkamp

De hoofdstructuur van Zevenkamp was rechtlijnig en streng, met als doel het neerzetten van een stevig raamwerk waarbinnen variatie aangebracht kon worden. De kenmerken van het bestaande landschap vormden het ordenend principe: een diepe weidepolder met een regelmatige verkaveling en kaarsrechte tochten.

Locatie

Rotterdam

Opdrachtgever

Abma+Hazewinkel+Dirks, Architectuur en Planning

Jaar
1977 - 1985

In Zevenkamp besloten de ontwerpers de Ommoordse Tocht, die van oost naar west de wijk doorsneed, na het opspuiten van de bouwlocatie opnieuw uit te graven, drastisch te verbreden en als bepalend voor de kavelrichting te hanteren. Haaks op deze structuur werden 2,60 meter hoge imitatiedijken met strakke populierenlanen gerealiseerd. Deze wonderlijke structuren, nutteloos want zonder waterkerende functie, doorsnijden de wijk van noord naar zuid en verbinden twee kleinere wijkparken en het 1700 meter lange stadsdeelpark, het Wollefoppenpark, met elkaar.

In tegenstelling tot het gecultiveerde groen in de wijk heeft het Wollefoppenpark het informele karakter van een stadsrand, met verschillend gebruik en inrichting van het landschap: weidepark, bospark, sportvelden, natuurtuin, manege en een volkstuinencomplex. Open en gesloten ruimten met een sterk wisselende sfeer volgen elkaar op. Bestaande boerenbedrijven zijn behouden en opgenomen in het park. Samenhang wordt verkregen door lange lanen met elk een eigen boomsoort die de verspringing van de wijkrand herhalen en een stelsel van sloten en rechthoekige bassins, op drie verschillende bemalingsniveaus.

De ontwerpers in 1979: ‘Er was geen aanleiding om een andere dan een rechtlijnige vormentaal te introduceren, zeker niet als aansluiting gezocht werd met het kavelpatroon, de achtererven en het oorspronkelijk gebruik.’