De nieuwe beekloop heeft natuurlijke oevers die variëren in breedte. De betonnen goot heeft een ruwe toplaag waar sediment op blijft liggen. Hierin kunnen zich micro-organismen vestigen. Oorspronkelijk stond de Scheybeek onder invloed van eb en vloed. Op de overgang van zout naar brak water leverde bijzondere flora en fauna op zoals Zilte rus, Zulte en vissen zoals de Dikklipharder, zeeprik en zwarte gondel. Deze situatie is in het Wijkeroogpark hersteld. Bij de monding van de beek in het Noordzeekanaal vloeit het zoete beekwater in een vijver met brak water afkomstig uit het Noordzeekanaal. Via een vishevel staat de vijver in contact met het kanaal.

Het bestaande Wijkeroogpark bestaat uit een compositie van open ruimtes en bosschages. Door dit decor slingeren de beek en een nieuw pad voor fietsers en voetgangers. Het pad ligt soms naast de beek, waarna de wegen zich scheiden. Op onverwachte plekken ontmoeten de parkbezoeker en de waterloop elkaar weer. De bruggen over de beek zijn staalplaten afkomstig van de nabijgelegen Hoogovenfabrieken. Vanaf de smalle, lage beekovergangen kan het leven in en om de beek geobserveerd worden. In de bredere delen van de beek kan je vissen en pootjebaden. Er liggen losse keien in het water die kinderen uitnodigen om dammen te bouwen en zo nog meer natuurlijke variatie te creëren.