De basis van het landschapspark is een robuust landschappelijk raamwerk, dat enerzijds kansen biedt voor een uitgebreid recreatief netwerk en anderzijds een fijnmazig netwerk vormt van aaneengesloten natuurlijke habitats. Dit raamwerk is nauwkeurig ontworpen op de specifieke hydrologische en geomorfologische condities, dat resulteert in een gevarieerd landschap met nieuwe rivierarmen, wetlands, vloedbossen, graslanden en uitgestrekte landbouwgronden. Tegelijkertijd vormt dit natuurlijke casco een zachte omkadering van de intensievere vormen van landgebruik die het gebied momenteel domineren.

In het landschappelijke raamwerk is een centrale rol weggelegd voor de Berounka rivier. Door het stroomgebied van de rivier aanzienlijk te verbreden en de rivierdynamiek ruimte te geven vormt deze gravelrivier met brede natuurlijke oevers de levensaders van het park. Daarnaast wordt een reeks interventies uitgevoerd om overstromingsgevaar te voorkomen, waarbij het overstroombare oppervlak wordt vergroot op daarvoor aangewezen locaties binnen het raamwerk. Deze klimaatadaptieve strategie herstelt het natuurlijke riviersysteem, reageert op de lokale condities van de overstromingsvlakte en draagt bij aan een robuust ecologisch netwerk. Door de waterbergingscapaciteit in Park Soutok te vergroten, worden steden en dorpen stroomafwaarts beschermd tegen overstromingsgevaar. Park Soutok ondergaat een transformatie van een voorheen ontoegankelijk agrarisch rivierdal naar het kloppende hart van de regio, dankzij de aanleg van een nieuw netwerk van paden en wegen dat omliggende dorpen en steden met elkaar verbindt. De strategische positionering en vormgeving van verschillende recreatieve routes begeleiden bezoekers door afgelegen wetlands en agrarische velden. Daarentegen volgen functionele verbindingen de lineaire structuur van de rivieroevers van de Berounka en versterken ze de relaties tussen dorpen en steden grenzend aan de rivier. Op strategische locaties zijn voorzieningen geplaatst die specifieke delen van het park activeren en fungeren als poorten tussen het stedelijke gebied en het natuurlijke landschapspark. Verscholen in het landschap bevinden zich verschillende ‘pods’, die naast hun specifieke recreatieve functies ook opvallende elementen zijn binnen het landschapspark.