2011 - 2016
Aldenhofpark
2011 - 2016
Aldenhofpark
Hoensbroek is een van de Nederlandse steden die te kampen heeft met een krimpende bevolking als gevolg van demografische veranderingen. Voor deze kleine steden leidt dit tot leegstand, vermindering van de sociale cohesie en verlies van openbare voorzieningen met als gevolg het verlies van het openbare leven. De sloop van leegstaande gebouwen maakte het mogelijk een nieuw park te ontwikkelen: het Aldenhofpark.
Locatie
Hoensbroek
Opdrachtgever
Gemeente Heerlen
Jaar
2011 - 2016
Samenwerking
Buitenom
Oppervlak
6.2 ha
De intentie was om de leegstaande ruimte te transformeren tot een sociaal en duurzaam groen buurtknooppunt om de buurt nieuw leven in te blazen en een grotere sociale cohesie te creëren. De nadruk werd gelegd op het transformeren van woningen tot openbare ruimtes die de buurt een positieve boost geven. Als reflectie op de “levensloopbestendige” huizen die naast het publiek domein zijn gebouwd, zou een park moeten worden gerealiseerd dat generatie-overschrijdende voorzieningen bevat om een scala aan leeftijden van de buurtbewoners aan te trekken en zo een sterk gemeenschapsgevoel te creëren. Om dit aspect te garanderen werden een nieuwe school en het gemeenschapscentrum, die zich in hetzelfde gebouw bevinden, in het park geïntegreerd.
Het parkontwerp is gebaseerd op de bijzondere geologie van de provincie Zuid-Limburg. Kenmerkend voor dit landschap zijn verticale breuken in het aardoppervlak, waardoor sommige gebieden omhoog en andere omlaag bewegen. Door dit verschijnsel ontstaan terrassen of scheggen. De bestaande hoogteverschillen in het park worden geaccentueerd door kunstmatige terrassen die in hoogte variëren. De interpretatie van de geologie van het gebied op de schaal van het park de terrassen creëren verschillende ruimten voor verschillende activiteiten en tegelijkertijd voorkomen ze ingrepen die de verontreinigde grond zouden kunnen destabiliseren die werd ontdekt tijdens een bodemanalyse na de afbraak van de woningen.
De transformatie van een woonwijk naar een openbaar park is een geleidelijk proces. Tijdens het planningsproces van het project werd de lokale bevolking uitgenodigd om deel te nemen aan verschillende workshops om ervoor te zorgen dat ideeën en wensen van de toekomstige gebruikers werden geïntegreerd in het ontwerp.
De verschillende ontwerpworkshops en activiteiten stimuleerden de betrokkenheid om de buurt opnieuw te verenigen. Al deze activiteiten dragen bij aan sociale cohesie en duurzaamheid. Om deze positieve sociale ontwikkeling vast te houden en het park ook in de toekomst als sociale brug te laten fungeren, zijn de bewoners medeverantwoordelijk voor het onderhoud van het park. Met deze vele vormen van participatie is het nieuwe park een plek geworden voor bewoners door bewoners.
Het park is aangelegd met zoveel mogelijk gerecycleerde materialen en garandeert dus een hoge mate van duurzaamheid. De straatstenen komen uit een nabijgelegen straat. De schoolhekken zijn gemaakt van balkonbalustrades van gesloopte appartementsgebouwen. Regenwater kan gemakkelijk infiltreren en overtollig water komt terecht in een vijver in het laagste deel van het park waardoor een ecologische waterbuffer ontstaat. Wilde bloemen worden geplant om een natuurlijke levendigheid te creëren voor de bijenkolonie.
